مسئله بافتهای فرسوده در شهر تهران همواره از چند نظر مورد توجه مجامع علمی و مدیریتی قرار داشته است. در این راستا پیش بینی حادبودن وضعیت بافت فرسوده پس از وقوع بحران های قریب الوقوعی همچون زلزله، با درنظر گیری وضعیت ژئوتکنیکی تهران در کنار مسئله کیفیت پایین فضای زیست شهروندان در این مناطق، بحران های اجتماعی و اقتصادی در ذیل مسائل مبتلابه این پهنه ها دسته بندی می شوند. لیکن به نظر می رسد در سالهای اخیر رویکرد ذی نفوذان نسبت به اهمیت این مسئله دچار انحراف شده است و در تشخیص اولویت بخشی به حل این مسائل دچار سردرگمی و بی عملی شده اند. در راستای ضرورت نجات بخشی، ایمن سازی و مشارکت پذیری طرح های معطوف به نوسازی بافت فرسوده، طرح ایدهای مبتنی بر ایجاد ساختاری امن، دائمی، پشتیبان و تسریع کننده به فرایند نوسازی به عنوان بستری برای تأمین نیازهای محله و پارکینگ های کسری واحدهای نوساز در حالت عادی و سرپناهی موقت با قابلیت تأمین آذوقه برای مدتی محدود با قابلیت دسترسی بالا در مقیاس محلی، می تواند به عنوان راه حلی برای نوسازی بافت و همچنین امدادرسانی در هنگام بحران مورد استفاده قرار گیرد. ...